Kalk Lali hanım
Kızın öz cana kıydı
Bütün çocuklar şaşkın
İyiliklerin Tuba gölgesi ya
Hatan çöllere kavuştu
Kocan kıvrıldı sessiz
Biz böyle kurduk biz kapanını
Her hırs dağda solurdu
Kuru kız varamadı sevsin
Nuh’un çanağı kaynaşır kuru
Korku şiddet yarışır
Bir ucu içine gömüldü
Büyüğün Apo isli direk karardı
Ortan Orhan şarabın koynu
Beslemen konuğun öksüz
Yırtıl içine hem dışa
Ak kayna çağdan yöre
Özlem akla yürek yuna suya
(22 Ağustos 2011, Ataşehir)
